fodula-ekmek dolması

Ekmek dolması tarifi;

Fodula ekmeği konusunda kayda değer ve sağlıklı bir bilgiye ulaşmak pek olası değil.
Sadece, araştırmacı ve gurme, yemek yazarı değerli Nedim Atilla, kaleme aldığı “ekmeklerimiz ve biz” makalesinde fodula ekmeğinin tarihçesinden bahsediyor. (ama dolmasından söz etmiyor)
Hoşgörüsüne sığınarak makaleden fodula ekmeği ile ilgili bir paragrafı tarifimin sonunda sizlerle paylaştım.

fodula-ekmek dolması

Ekmek dolması veya fodula dolması, özellikle ramazan ayında Ege’de çok sıkça yapılır.
Hatta bazı fırınlar sadece ramazan ayında özel porsiyonluk, minik dolmalık ekmekler (fodula) üretir.
Lezzet olarak biraz tirit ve papara ’ya benzese de görsellik açısından ekmek dolması daha ihtişamlıdır ve hem damağa hem göze hitap eder. 
Malzemeler:
1 adet dolmalık ekmek (fodula)
500 gr orta yağlı kıyma
2 çorba kaşığı tereyağı
1 çorba kaşığı tereyağı
1 demet maydanoz (kıyılmış)
½ su bardağı çekilmiş ceviz
1 çay kaşığı karabiber
Tuz
1 su bardağı et suyu

Ekmek dolması yapılışı

ekmek dolması

Dolmalık ekmeğin tepesinden kapak olacak şekilde çay tabağı büyüklüğünde keselim.
Ekmeğin içini oyup, ekmek içlerini ufalayarak bir kenara ayıralım.
Ekmeği kapağıyla birlikte bir tepsiye alalım ve dışını bir kaşık tereyağı ile yağladıktan sonra 75 derecede ısıtılmış fırında 20 dakika kadar kurutalım. Fırını kapatarak ekmeği fırının içinde bırakalım ve diğer işlemlere geçelim.
Bir tavada tereyağını eritelim ve kıymayı ekleyip kavurmaya başlayalım.
Kenara ayırdığımız ufalanmış ekmek içlerini ekleyerek kıyma ile birlikte birkaç dakika daha kavurmaya devam edelim.
Çekilmiş cevizi, maydanozu, tuz ve karabiberi de ekleyip karıştırdıktan sonra ocaktan alalım.
Bu arada fırını tekrar 160 derecede ısıtalım.Hazırladığımız içi fırında kuruttuğumuz ekmeğin içine doldurup, kapağını kapatarak tekrar fırına sürelim.
Ekmeğin üzeri hafifçe kızarınca fırından alalım.
Fırından çıkardıktan sonra hemen kepçe ile et suyunu üzerinde gezdirip servis yapalım.
Afiyet Olsun.

fodula dolması

YENİÇERİLERİN FODULASI

Yunanca ‘pidecik’ anlamına gelen ‘pitula’ kelimesinden türemiş olan ‘fodula’ (zamanla ‘fodla’), ağırlığı 90 ile 100 dirhem (yani 280 ile 320 gr) arasında, yuvarlak, yassı ve yumuşak kabuklu bir ekmekmiş. Sarayın has fırınında pişen ‘nan-ı has’ yiyen padişah ve diğer hanedan üyeleri hariç, sarayda herkesin, Yeniçerilerin, hatta saraydan emekli olanların ve eski saray ahalisinin günlük tayını olan ‘fodula’, tüketici kitlesine göre has ya da orta kaliteli undan yapılırmış. Fodula tayınına hak kazanmak da bir imtiyazmış ve bu ayrıcalık, V. Murat dönemine kadar sürmüş. 
Saraylılara verilen fodula, sarayda ayrı bir birim olan fodula fırınında, Yeniçerilerinki ise ocağın özel fırınında pişirilirmiş. Ayrıca bazı büyük imaretler de kendilerine ait fırınlarda fodula yaparlarmış. Bursa ve Edirne gibi, ‘selâtin’ imaretlerin (yani sultanlara ait hizmet kuruluşlarının) olduğu şehirlerde, özellikle de İstanbul’da yaygın bir tüketimi olan ‘fodula’ya Evliya’nın sadece bir kez ve kısacık değinmesinin nedeni, belki de bu merkezler dışında ‘fodula’nın pek revaçta olmamasıdır. Aynı durum ‘pide’ için de geçerli...
https://www.aksam.com.tr/nedim-atilla/yazarlar/ekmeklerimiz-ve-biz-8963y/haber-198337